Po określeniu mnie w 2020 roku przez Burmistrza Mieczysława Sawaryna - politykiem, zacząłem zwracać uwagę na to określenie. Wcześniej nigdy nie traktowałem sam siebie jako polityka. Na spotkaniu Rady Miejskiej Gryfino w lutym 2020r. powiedziałem, że czuje się samorządowcem, a nie politykiem. Moje aspiracje "polityczne" nie się gają nawet rady powiatu... Kadencja 2018 - 2023 jest moją trzecią kadencją. Pierwszy raz zostałem radnym w 2002r., a do rady startowałem z wolą walki o zmiany rzeczy, których nie tolerowałem. Wtedy chodziło głównie o organizację i finansowanie szeroko rozumianej kultury fizycznej, głównie sportu.
Z czasem "politycznie" dojrzewałem. Dzisiaj sport jest dla mnie bardzo ważny, ale traktuję go "jedynie", jako jedną z ważnych składowych życia społecznego. Moja "polityczna" dojrzałość jednak jest jeszcze na poziomie ważności dotrzymywania słowa i działania zgodnego z własnymi przekonaniami i posiadaną wiedzą.
Staram się żyć z własnymi przekonaniami i wyznawanymi zasadami. Wyznaję między innymi zasadę, że "słowo ważniejszej jest od pieniędzy". Wiem, że niektórzy mówią: ..."chyba, że chodzi o wielkie pieniądze!".
W życiu składano mi różne, korzystne dla mnie propozycje..., ale uznałem ich za propozycje na "takie duże pieniądze", więc w dalszym ciągu mogę wyznawać i żyć z zasadą, że "słowo ważniejsze jest od pieniędzy."
"Politycznie" czuje się trochę "skażony", dorastałem, uczyłem się, studiowałem w okresie najgłębszej "komuny". W czasie studiów miałem jeden semestr ekonomii socjalizmu i jeden semestr ekonomii kapitalizmu.
Z internetu:
"Polityk – osoba działająca w sferze polityki, którą w klasycznym rozumieniu[1] pojmuje się jako dążenie do realizacji idei Dobra (Platon), lub rodzaj sztuki rządzenia państwem, której celem jest dobro wspólne (Arystoteles) a przyporządkowanie działania temu celowi ostateczne. Arystoteles opisywał politykę jako jedną z trzech sfer działalności człowieka. Obok etyki i ekonomii odpowiadać miały kolejno na pytania: "Jak być dobrym człowiekiem?", "Jak być dobrym gospodarzem?", "Jak być dobrym obywatelem?".[2] Współczesne pojmowanie polityki jako sztuki zdobywania władzy i rządzenia państwem, wprowadził Niccolo Machiavelli w swoim dziele pt. "Książę", według którego, polityk dąży do udziału we władzy lub do wywierania wpływu na podział władzy."
Mam wrażenie, że na przestrzenie ostatnich lat pojęcie Polityki i Polityka się trywializuje.
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna – polska encyklopedia powszechna wydana w latach 1929–1938 przez Wydawnictwo Gutenberga w Krakowie (wydano 22 tomy) tak określa pojęcie:
Polityka: (z greckiego): "nauka o państwie", w dzisiejszym znaczeniu dążenie do oddziaływania na organizację i funkcje państwowe. Polityka teoretyczna czyli naukowa zajmuje się celami i zadaniami państwa oraz środkami, które służą do ich urzeczywistnienia; nie obejmuje zatem jak tego uczono i żądano od czasów Arystotelesa, aż do XVIII. w., całości wiedzy o państwie, lecz ogranicza się do kwestji celowości. Także dociekanie, w jaki sposób zdobywa się władzę i wpływ na życie państwowe,nie należą do polityki teoretycznej. Naukami pomocniczemi są: historja polityczna, geografja polityczna i gospodarcza, prawo państwowe, międzynarodowe, socjologia, ekonomika, filozofja, psychologia itd. Zależnieod zakresu i kierunku rozróżnia się politykę zagraniczną (stosunki z innymi państwami) i polityę wewnętrzną (ograniczoną do własnegopaństwa), w ramach zaś tej ostatniej: p. ekonomiczną, skarbową, oświatową itd. - W odróżnieniu od teoretycznej oznacza p. praktyczna czynny udział w życiu państwowem i to albo w formie p. stronnictw, względnie grups połecznych i gospodarczych, albo przez sztuę rządzenia. P. praktyczna wymaga przygotowania teoretycznego, głównie w dziedzinie historyczno-socjologicznej i ekonomicznej jednakowoż polityk praktyczny musi oprócz podstawy naukowej posiadać te wszystkie zdolności,tóre sprawiają, że p. staje się pewnego rodzaju sztuką.
Polityka w potocznym znaczeniu: zręczna taktyka, dyplomatyczne postępowanie, dążenie do jakiegoś celu.
Słownik frazeologiczny języka polskiego - Wiedzy Powszechnej -wydaniez 1987:
Polityka:1. Dobra, zła; niebezpieczna, ostrożna, przezorna, wyczekująca, zaborcza, zręczna. P.: otwartych drzwi, wolnej ręki. 2. P. kulturalna (państwa). P. wewnętrzna, zewnętrzna, zagraniczna; P. gospodarcza <planowa działalność czynników rządowych w dziedzinie spraw wewnętrznych, zagranicznych, gospodarczych>. 4. Strusia P. <udawanie, że się nie dostrzega istniejących faktów, przymykanie oczu na rzeczywistość>. 5. Interesować się, zajmować się polityką. 6. Prowadzić (ostrożną, zręczną itp.) polityę. 7. Rozmawiaćo polityce.